تمرکز اینرسی بین دو دیواره موازی-کامسول

بیش از 50 سال است که این موضوع شناخته شده است که ذرات شناور خنثی در یک کانال جریان تمایل به مکان‌های خاص در مقطع کانال دارند. برای یک لولۀ استوانه‌ای یا دو صفحۀ موازی که دارای جريان خطى ناروان هستند، موقعیت تعادل در حدود 0.6 برابر شعاع لوله یا فاصله از دیواره‌های موازی به ترتیب حدود 0.2 برابر عرض کانال است. به این اثر Segre-Silberberg گفته می‌شود، در حالی که حلقه‌ای از ذرات با شعاع 0.6 برابر شعاع لوله گاهی اوقات حلقۀ Segre-Silberberg نامیده می‌شود.

     در این مدل معیار، ما یک کانال جریان محدود توسط دو دیوار موازی را تولید می‌کنیم. نیروهای بالابر و کششی وابسته به دیواره بر روی ذرات شناور خنثی اعمال می‌شوند؛ چراکه در طول کانال توسط یک پروفایل سرعت سیال پارابولیک حمل می‌شوند. از آنجا که ذرات از طریق کانال حمل می‌شوند، نیروی بالابر اینرسی باعث می‌شود تا در فاصله‌های 0.3 D از مرکز -که D فاصله بین دیواره‌ها است- به موقعیت‌های تعادل برسند. این مواضع تعادل با اثر Segre-Silberberg سازگار است.